Sesmir/Ökmen:Küresel düzeyde başlayan ekonomik büyüme, hala denge bulamamıştır

Kuruluştan yapılan basın açıklaması aşağıda bulunuyor:

Küresel düzeyde başlayan ekonomik büyüme, hala denge bulamamıştır. Küresel ekonomilerde 2020 yılında yaşanan çöküntünün devamında ortaya çıkan toparlanmanın dengesiz yapısı, yatırım arzularını toparlanma yönündeki eğilim hızının eş zamanlı olarak artmasını önlemektedir.

Ülkeler arasındaki eşitsiz büyüme, zengin fakir ülke ayırımını ve küresel yoksulluğu iyice artırmaktadır: Toparlanma süreçleri daha çok gelişmiş ekonomiler için söz konusu olmakta, güçlü ekonomilerden zayıf ekonomilere doğru bu toparlanma eğilimi azalmakta ve zengin fakir ülke ayırımı giderek iyice belirginleşmektedir. Gelişmiş ekonomilerde pandeminin kişisel gelirlerde yarattığı aşınma en fazla bir yıl içerisinde telafi edileceği beklenmekle birlikte, gelişmekte olan veya daha yoksul ekonomilerde tahmin belirsizliği hala devam etmektedir.

Küresel düzeyde, artan borç seviyeleri ve yükselen enflasyon, ekonominin ana trendleri olarak ortaya çıkmaktadır.

Savunmasız grupların pandemi sürecinde artan sefaletine kısa sürede çözüm bulmak mümkün gözükmüyor: Pandemi süreci en yoksul kesimin sefaletini daha çok artırmıştır. Kadın haklarının zayıf olduğu ülkelerin kadınları, öğrenciler, kayıt dışı çalışanlar, eğitimsiz ve vasıfsız işçiler pandemi karşısında en savunmasız kalan ve en çok zarar gören gruplar olmuşlardır. Yeniden başlayan ekonomik büyüme bu gibi savunmasız grupların sefaletine kısa sürede çözüm bulamayacaktır.

Türkiye ekonomisinin yönetim bileşenleri farklılıklarını yitirip tek tip olma mutasyonuna uğradığı için, alternatif üretme ve çoklu düşünme yeteneğini tamamen kaybetmiştir.

Türkiye ekonomisi mali çerçevelerden her vade bazında yoksundur: Türkiye'de büyük veya yeterli ölçekte bir mali destek programı uygulanmamış olmasına rağmen, Kısa-orta ve uzun vadeli mali çerçevelerden yoksun olması nedeniyle, sermayenin üretkenliği, kredi-mevduat çoğalmasına yol açan çarpan etkisi ve yatırım bütçesi yapma girişimleri giderek daha da bozulmaktadır.

Hem yoksul hem borçlu ülkelerin risk altına giren sağlık, beslenme ve eğitim alanındaki yatırımlarını ve yeterliliklerini devam ettirebilmek için küresel iş birliğini öne çıkartmaktan başka seçenekleri bulunmamaktadır.

Gıda fiyatlarındaki enflasyon, sadece sübvansiyonlarla çözülecek bir sorun olmaktan artık çıkmıştır: Artan gıda fiyatlarının özellikle yoksul kesim üzerinde yarattığı güvensizliği aşmak için şeffaf olmayan sübvansiyonlarla fiyatları dengelemeye çalışmak sorunu çözmek değil ertelemektir. Gıda fiyatlarındaki enflasyonun yoksullar üzerindeki etkisini azaltmanın en iyi yolu, sosyal güvenlik kaynaklarını ve yelpazesini genişletmek, gıda tedarikinde lojistik networku desteklemek, iklim koşullarına direnci artıracak bilimsel çözümler aramak, kalkınma planlarında iklim koşullarını belirleyici bir faktör olarak dikkate almak, yeşili önemseyen düşük karbonlu, sera gazı emisyonlarını azaltıcı, çevreci politikalara yönelmek olmalıdır. Bu kapsamda Türkiye'de karbon vergisi politikası yeniden gözden geçirilmelidir.

Türkiye sınır ötesi ticaret maliyetlerini düşürerek ilave rakebet üstünlüğü sağlayabilir, sınır içerinde de bu yolla enflasyonu daha rahat kontrol altına alabilir: Gelişmiş küresel ekonomiler pandemi sürecinde iç ve dış ticaretin ülke içerisindeki veya dışarısındaki maliyetlerini azaltıcı kapsamlı reform önlemlerini devreye alırken, Türkiye 'de ticaretin operasyonel maliyetleri, pazara veya üretime ulaştırma maliyetleri pandemi öncesine göre yüksek artışlar göstermiş ve herhangi bir koruyucu önlem de deveye alınmamıştır.